Polski. "Dał Wajda wizję historii i uwikłanych w nią losów ludzkich, jak pierwowzór gorącą, gorzką, tragiczną, trudną, jak pierwowzór nie do przyjęcia dla brązowników" - pisał Wiktor Woroszylski. Głosy krytyki pochodziły z kręgów związanych z Mieczysławem Moczarem, który na fali histerii antysemickiej i nacjonalistycznej zamierzał doprowadzić do odsunięcia Gomułki od władzy. Pułkownik Zbigniew Załuski zaliczał Wajdę do grona "szyderców", zyskujących tanią popularność przez oczernianie narodowej tradycji. Nie były to bynajmniej czcze pogróżki. Po marcu 1968 nasiliły się ataki na "nikłe walory ideowe" polskich filmów i "niezdrową atmosferę w środowisku filmowym". Wkrótce odwołano kierowników artystycznych i literackich wszystkich zespołów filmowych. Reżyserzy zostali zmuszani