ludzie byli złaknieni tego boskiego trunku. Właśnie Bóg ich w ten krąg potrzeb wciągał, święta liturgia Kościoła, ale nawet pracowite klasztory na północy nie były w stanie dostarczyć o wiele więcej poza cienkuszem. Przykład Polski przychodzi mi na myśl wraz z postacią Tadeusza Boya, który przybliżył nam światy Villona i Rabelais'go nie tylko w literaturze, ale i winnym upodobaniem. Mieszkał na mojej ulicy (Smolnej), do dziś można oglądać jego mieszkanie, pozostające - wraz z winnym instrumentarium w kredensie - pod muzealną opieką pana Uchańskiego.<br>Ale wróćmy do naszych polskich wątków. No więc "kohorty rzymskie i bizantyjskie ruszyły na północ". Nie dotarły wprawdzie nad