z najbardziej niezwykłych polskich biografii XX wieku. Niezwykła także dlatego, że jakby wbrew brutalnej historii tego stulecia jest to opowieść o życiu pięknym i spełnionym. Kiedy, na przekór niemal całej powojennej emigracji, opowiadał się za tym, aby Lwów pozostał przy Ukrainie, a Wilno przy Litwie, kiedy roił o rozpadzie Związku Radzieckiego i sojuszu wolnej Polski z wolną Ukrainą, Litwą i Białorusią - mógł uchodzić co najwyżej za naiwnego romantyka. Ale czas go dogonił. Był świadkiem, jak spełnia się niewyobrażalne, doczekał w sędziwym wieku, ale w pełni sił Niepodległej Rzeczpospolitej, układającej na nowo swoje stosunki ze wschodnimi sąsiadami. Misja "Kultury" i Instytutu Literackiego