mikrofonu na przewodzie komórki. Nic go nie rusza: ani wrzaski dzieci, ani komunikaty. On nadaje swoje nawet w trakcie odprawy. To jeden z tych, co nieustanną i ciężką pracą budują nowy lepszy świat, z którego właśnie Max się wypisał.<br><br>Ponad rok temu wyjechał z Warszawy na leczenie do Ośrodka Rehabilitacyjno-Readaptacyjnego Monaru w Głoskowie. Wtedy stolica była wciąż dziwnym miastem. Melanż komunistycznej i starej architektury z niewielkimi wysepkami kapitalistycznej zabudowy. Kiedy wrócił, wieżowce banków, luksusowe sklepy i hipermarkety na obrzeżach zdominowały miasto i ludzi. "Nie chcę mieszkać w tych nowych osiedlach, nie wskakuję znowu na tor przeszkód, olewam wyścig szczurów". Grubą