gry z pewnością znalazł odbicie w sztukach romantyków. &lt;q&gt;&#132;Dominacja aktorów takich jak Kean, Sarah Siddons i Kemble ukazuje inną [niż nakazują reguły - A.K.] formę nacisku na tekst"&lt;/&gt;, bo autor myśląc o wystawieniu dramatu nie mógł ani lekceważyć ich rangi (i wpływów), ani uwolnić wyobraźni spod presji tych indywidualności. Romantycy postrzegali niebezpieczeństwa systemu gwiazdorskiego, zagrożenie integralności sztuk, gdy charaktery postaci dopasowuje się do osobowości aktorów. &lt;gap&gt;.]<br>Marie Dorval (1798-1849), druga heroina romantycznego dramatu, była trwalej związana kolejno z Odéonem, z Porte-Saint-Martin i z Renaissance, czasem występowała w Comédie Française. Najlepsza w rolach uwielbianych i wrażliwych heroin, jak Adela