właściwy pomysł, jak się trzydzieści lat później okazało, wpadł w 1929 roku A. Holmes. Przedstawił koncepcję prądów konwekcyjnych w płaszczu Ziemi, które wznosząc się i rozchodząc na boki mogłyby rozerwać pierwotnie jednolity kontynent.<br>Koncepcja taka była jednak w oczywisty sposób sprzeczna z udowodnionym sejsmicznie występowaniem płaszcza w stałym stanie skupienia. Rozwojowi technologii, a zwłaszcza badaniom związanym z konstrukcją silników odrzutowych, których elementy pracują w wysokich temperaturach i ciśnieniach, zawdzięczamy poznanie zjawiska pełzania materiałowego, które dało możliwość stworzenia formalnie spójnej teorii prądów konwekcyjnych. "Pełzają" również skały wgłębi Ziemi. Podlegają powolnym plastycznym deformacjom nawet pod wpływem niewielkich sił. Możliwe jest więc występowanie prądów