wierzyć. Poszedł dalej, niedbale kołysząc torbą z połówką chleba.<br>- Oto i nasza zguba - powiedziała głośno i wyzywająco właścicielka dżinsów i tenisówek, wychodząc na środek chodnika. - Ładnie tak trzymać ludzi pod drzwiami?<br>Kiernacki posłał jej uprzejmy uśmiech i stanął dwa kroki przed formującym się komitetem powitalnym.<br>- Nie jest pan czasem ze Służby Więziennej? - zerknął na grubego cywila. - Dodać strażaka i mielibyśmy komplet mundurowej budżetówki. Co za widok...<br>Gruby zmierzył go nieżyczliwym spojrzeniem, po czym wręczył wypełniany uprzednio dokument.<br>- Niech pan podpisze. To pokwitowanie odbioru.<br>Kiernacki wziął długopis od sierżanta, złożył podpis i oddał grubemu wszystko z wyjątkiem wezwania. Nie musiał czytać, by