samego. Wszyscy jesteśmy szczęśliwi, tak, szczęśliwi! I jaki pana jest stosunek do tego, panie profesorze? Pana, który odkrył nam istotę, tak, istotę fruwających spodeczków, czyli półmisków, i przez to wyrafinował, tak, wyrafinował, wysubtelnił i uprościł nasze życie, zbliżył pan nas do mas, do stanu, w jakim się teraz oto znajdujemy! Siada pan, panie profesorze, na kuter czy na jacht, czy też motorówkę - jest to zresztą szczegół nieodgrywający większej roli - ale do sedna sprawy: otóż płynie pan na tę tam wyspę - a któż mnie zapewni, że nie należy do ludzi stamtąd, że nie jest lepem, przynętą, zasadzką i pułapką?! I wraca pan