widzenia tzw. marksizmu, zjawisko "Solidarność". Sytuacja musi więc wrócić do normy, to znaczy partia musi przejąć kontrolę nad reakcją łańcuchową po wybuchu "Solidarności". Wszystkie ustępstwa partii należy więc traktować jako taktyczne (historia o tym poucza), przejściowe, aż do chwili kiedy stosunek sił w Polsce pozwoli partii na cofnięcie koła historii. Skalpy jakie partia rzuciła narodowi też w tym kontekście nie mają większego znaczenia, karuzela zresztą się kręci, zawsze, na każdym zakręcie, był pewien odpad gnilny korupcyjny czy koniunkturalny.<br>Na tym etapie Kreml skłonny jest wykazać bardzo daleko idącą cierpliwość. Okres takiego "kredytu zaufania" może trwać krócej lub dłużej, warunkiem jest jedynie