do oporu. Sejm został zerwany i zaczęła się wojna domowa, która trwała do 1608 r. Rokoszowi towarzyszyła obfita ulotna literatura polemiczna, pełna nienawiści do jezuitów, których oskarżono o wtrącanie się do polityki państwa, o poduszczanie do rządów absolutnych, o wpływ na rozdawanie urzędów. Głównym negatywnym bohaterem pism ulotnych był osobiście Skarga.<br>Przed kilku laty wygnano jezuitów z Francji, potem z Wenecji i Siedmiogrodu. Nad Towarzystwem zawisło groźne niebezpieczeństwo. I wtedy zakon zmienił taktykę - odstąpił od koncepcji absolutystycznych i po zażegnaniu burzy rokoszowej znalazł miejsce dla siebie w systemie demokracji szlacheckiej.<br>Skarga replikował na zarzuty stawiane mu przez rokoszan. Niektóre odpowiedzi wyszły