do komunii świętej,<br>wracaliśmy plażą do naszego miejsca pod wydmą. Jadłem kanapki i piłem<br>zimną herbatę z brązowej butelki.<br> Tej niedzieli w czasie mszy pochyliłem się i szepnąłem do mamy: -<br>Muszę się wyspowiadać.<br> Spojrzała na mnie, zdziwiona, ale chyba ucieszyła się. Ostatnio<br>coraz rzadziej spowiadałem się i przystępowałem do komunii. Skinęła w<br>stronę konfesjonału, przy którym klęczała tylko jedna kobieta. Ludzie<br>naokoło śpiewali. Usłyszałem, jak ksiądz zastukał w drewnianą kratę.<br>Mama szepnęła: - Idź!<br> Wstałem i poszedłem w stronę niebieskiej figury.<br> Pamiętam ciepły oddech księdza i mój nienaturalny szept, kiedy<br>zacząłem mówić: - Ja, grzeszny, spowiadam się Panu Bogu wszechmogącemu<br>i tobie ojcze