miejskich mieszkaniach ludności wywodzącej się ze wsi. Makatki niewiele się od siebie różniły. Wpłynęły na to nie tylko upodobania estetyczne, ale i fakt, że w latach poprzedzających, a zwłaszcza następujących po ostatniej wojnie, rozwinął się transport, a więc gipsy i dywany produkowane w jednym krańcu kraju łatwo docierały do przeciwległego. Sprzyjał temu system "obsługi" targów, jarmarków, a zwłaszcza odpustów. <br>Na targach, jeszcze w okresie międzywojennym, sprzedawano wyroby garncarzy, kowali, stolarzy z pobliskich ośrodków, uprząż końską, dewocjonalia, zabawki, litografie świętych obrazów, a później także olejne obrazy. Produkowali je ludzie mieszkający często w miasteczkach, na peryferiach miejskich, odziani po miejsku, identyfikujący się kulturowo