względzie większych trudności, jako że obydwa kraje zniosły u siebie handel niewolnikami. Już w czerwcu 1817 r. minister spraw zagranicznych Anglii, Castlereagh, zaproponował posłowi USA w Londynie, Richardowi Rushowi, zawarcie konwencji w sprawie kontroli statków trudniących się handlem niewolnikami. Amerykanie jednak odmówili. Ustawa z 3 marca 1819 r. upoważniała prezydenta Stanów Zjednoczonych do wydania rozkazu okrętom wojennym kontroli statków amerykańskich, czy nie prowadzą handlu niewolnikami. Kolejna ustawa z 15 maja 1820 roku uznawała handel niewolnikami za akt piractwa. Wszystko to były formalne posunięcia, które nigdy nie były przestrzegane, w wyniku czego handel niewolnikami nadal się rozwijał.<br>Ashburton i Webster podjęli tę sprawę