intratną, z pozoru uczciwą pracą za granicą. A praca na Zachodzie w tamtych latach, kiedy za średnią polską pensję można było kupić na czarnym rynku zaledwie pięćdziesiąt dolarów, była jak przysłowiowa manna z nieba. Po roku pracy w Ameryce kupowało się w kraju mieszkanie, po dwóch miesiącach - samochód w Pewexie. Szarzyzna ówczesnego życia i brak realnej perspektywy urządzenia się sprawiały, że mit Zachodu miał wśród młodego pokolenia uwodzicielską siłę. Tutaj były kartki na żywność, brak wolności i życie bez szans na rozwinięcie skrzydeł. Tam - jak panowało powszechne, ale i złudne przeświadczenie - dolary leżały na ulicach i wystarczyło się po nie schylić