Typ tekstu: Książka
Autor: Kofta Krystyna
Tytuł: Wióry
Rok: 1996
Ja się nie bawię - powiedziała Szprycha.
- Tchórz.
- Taka głupia ta zabawa.
- A ty taka jesteś mądra, ciekawe.
- I świńska, to jest grzech.
- Ale badanie tylko od góry.
- Zawsze ma być tylko od góry.
- Same to się bawicie od dołu, myślisz, że nie wiem. Bożena mi powiedziała, jak było u niej.
Szprychę obezwładnił wstyd, taka jest ta Bożena, najpierw chce, a potem opowiada chłopakom, co za świnia.
- Powiedziała, co tam masz. - Mareczek śmiał się jak stary dziad.
- Lepiej w Żydala - powiedziała Mira.
- Lepiej w doktora. - Mareczek już był gotów do objęcia roli. - Proszę się rozebrać, wszystko, wszystko.
- Pewno, że lepiej. - Kaju zaczynał
Ja się nie bawię - powiedziała Szprycha.<br>- Tchórz.<br>- Taka głupia ta zabawa.<br>- A ty taka jesteś mądra, ciekawe.<br>- I świńska, to jest grzech.<br>- Ale badanie tylko od góry.<br>- Zawsze ma być tylko od góry.<br>- Same to się bawicie od dołu, myślisz, że nie wiem. Bożena mi powiedziała, jak było u niej.<br>Szprychę obezwładnił wstyd, taka jest ta Bożena, najpierw chce, a potem opowiada chłopakom, co za świnia.<br>- Powiedziała, co tam masz. - Mareczek śmiał się jak stary dziad.<br>- Lepiej w Żydala - powiedziała Mira.<br>- Lepiej w doktora. - Mareczek już był gotów do objęcia roli. - Proszę się rozebrać, wszystko, wszystko.<br>- Pewno, że lepiej. - Kaju zaczynał
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego