bawiło, lubił zaskakiwać swoimi wybrykami, a że nie przywiązywał większej wagi do pieniędzy, rozrzucał je na lewo i prawo bez zastanowienia, nie troszcząc się, z czego będzie żył następnego dnia.<br>Pamiętam, że napisał bardzo złośliwą i krytyczną recenzję o sztuce Bodnickiego Molier. W kilka dni potem udał się za kulisy Teatru Starego, gdzie przesiadywał autor obserwując tok akcji swego dzieła, i poprosił go o pożyczenie pewnej kwoty. Oburzony Bodnicki powiedział:<br>- Nic panu nie pożyczę, ja panu nawet ręki nie podam.<br>- Na to Artur zareplikował z uśmiechem: - Nie musi mi pan podawać ręki, niech pan pieniądze położy na stole. Sam je sobie