w jego młodzieńczości, w nie zakończonym jeszcze procesie poszukiwania przezeń własnego głosu, można dopatrywać się źródła ustawicznego zwracania się poety w stronę jakże licznych i jakże rozmaitych wzorów. Wiele sielanek Reklewskiego powstało na kanwie utworów Gessnera, autor Obudzenia czerpał także bezpośrednio z poezji Kleista (An Wilhelmine) oraz Uza, podlegał oddziaływaniom Teokryta i Wergilego, Delille'a i Goldsmitha. Dałoby się wymienić znacznie więcej nazwisk. Skrupulatni badacze wytropią być może jeszcze inne źródła inspiracji Reklewskiego. Z drugiej jednak strony należy podkreślić, że nawet w utworach, których pierwowzory łatwo wskazać, autor poematu Cztery doby roku pozostawił wyraziste piętno twórczej osobowości. Wystarczy porównać wymieniony utwór z