się, coś zjeść i wypić. Na tym właśnie polega klimat bieszczadzkich wędrówek, to coś więcej niż tylko zdobywanie szczytów i podziwianie widoków. To poezja i magia. Atmosfera. Człowiek czuje się, jakby miał życie zacząć na nowo.<br>Większość turystów powróci do swych domów z początkiem słoty, ale niechętnie, i będzie tęsknić. Tęsknić, przypominając sobie smak smażonego pstrąga, kwaśnicy na baraninie. Będzie mrużyć oczy pamiętając jak wkręcał się w nie dym z bukowych polan. Wspólny śpiew. Wspólne milczenie.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;Przyroda - zima&lt;/&gt;<br><br>Zima to czas dla najbardziej wytrwałych i uzależnionych. Okres mozołu i próby charakteru. Dla stałych mieszkańców - konieczność. Na południowo-zachodnich rubieżach Polski ludzie