pięknej urody, a jeszcze piękniejszych zalet, uczuć i serca, której beztroska wesołość, szczerość, życzliwość i bezmierna dobroć roznosiła wszędzie słoneczną radość, przyciągała każdego, kto tylko w jej otoczeniu się znalazł. O niej też nieraz myślał brat w długie wieczory zimowe, kiedy będąc już panem na działdowskim zamku, pędził samotne dni. Toteż postanowił sprowadzić ją do siebie. <br>Młoda dziewczyna wniosła od razu nowe życie do ponurego zamku. Zręczna i gospodarna, zakrzątnęła się około kuchni i komnat zamkowych. Przystępna i dobra dla wszystkich, stała się niezmiernie lubianą wśród służby i załogi. Jak po ponurej, martwej zimie krzewi i rozrasta się nowe życie, tak