Od wsi do wsi wędrował i stare obuwie łatał.<br><br>Szedł raz Dratewka wielkim lasem, zobaczył pod sosną rozrzucone mrowisko. <br>Musi niedźwiedź, który na wiosnę rad mrówcze jaja wyjada, taką im <br>psotę uczynił.<br><br> Biedne mrówki biegały na wszystkie strony, znosiły <br>po ziarnku piasku, po igiełce sosnowej i mrowisko na nowo narządzały.<br><br>Użalił się nad nimi Dratewka, zdjął z głowy czapkę i jako mógł - to <br>rozrzucone mrowisko na jedną kupę czapką zgarnął.<br><br>Wtedy na wierzchołek mrowiska wyszła &lt;orig&gt;mrówcowa&lt;/&gt; matka i powiedziała:<br><br>- Dziękuję ci, dobry człowieku. Jak będziesz kiedy w potrzebie, <br>to przyjdziemy ci z pomocą.<br><br>Uśmiechnął się szewczyk, bo jakąż pomoc mogłyby mu