Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Gazeta Lubuska
Nr: 06.20
Miejsce wydania: Zielona Góra
Rok: 2005
Tytuł: Gazeta Lubuska
Nr: 06.20
Miejsce wydania: Zielona Góra
Rok: 2005
są prawdziwe. Jest to potrzebne również dla psychiki. A psychika aktorów jest szczególnie wrażliwa. To dosyć trudny zawód, wymagający ogromnej dyscypliny i pracy.
- Nie sądzi pani, że aktor -lalkarz zawsze żył w cieniu aktora dramatycznego, że jest ciągle niedoceniany przez dorosłą publiczność?
- To prawda, nie należymy do osób znanych ogółowi. Ubieramy się w postać, której często nie widać. Nie możemy grać siebie, a jedynie przez siebie tę postać niejako przelewamy. Nie pokazuję, jaka jestem. Pokazuję jaki jest Pinokio. To on żyje na scenie przez ponad godzinę, a nie ja.
- Leona za tę właśnie postać dostała pani już po raz drugi.
- Dzieci dobrze
- Nie sądzi pani, że aktor -lalkarz zawsze żył w cieniu aktora dramatycznego, że jest ciągle niedoceniany przez dorosłą publiczność?
- To prawda, nie należymy do osób znanych ogółowi. Ubieramy się w postać, której często nie widać. Nie możemy grać siebie, a jedynie przez siebie tę postać niejako przelewamy. Nie pokazuję, jaka jestem. Pokazuję jaki jest Pinokio. To on żyje na scenie przez ponad godzinę, a nie ja.
- Leona za tę właśnie postać dostała pani już po raz drugi.
- Dzieci dobrze
są prawdziwe. Jest to potrzebne również dla psychiki. A psychika aktorów jest szczególnie wrażliwa. To dosyć trudny zawód, wymagający ogromnej dyscypliny i pracy.</> <br><br><who1>- Nie sądzi pani, że aktor -lalkarz zawsze żył w cieniu aktora dramatycznego, że jest ciągle niedoceniany przez dorosłą publiczność?</><br><br><who2>- To prawda, nie należymy do osób znanych ogółowi. Ubieramy się w postać, której często nie widać. Nie możemy grać siebie, a jedynie przez siebie tę postać niejako przelewamy. Nie pokazuję, jaka jestem. Pokazuję jaki jest Pinokio. To on żyje na scenie przez ponad godzinę, a nie ja.</><br><br><br><who1>- Leona za tę właśnie postać dostała pani już po raz drugi.</> <br><br><who2>- Dzieci dobrze
