raczej postawa św. Pawła niż Conradowska filozofia człowieka czy Henryk Elzenberg. Brak mi także w zakończeniu książki nawiązania do biograficznych rozważań o Herbercie z rozdziału pierwszego, a zarazem szerszej panoramy etycznych postaw polskich intelektualistów. Również jedna z tez Barańczaka dotycząca "moralistycznego przesłania poezji Herberta" budzi moje wątpliwości. Autor "Uciekiniera z Utopii" twierdzi, że cała etyka Herberta, jak i cała jego poetycka filozofia, opiera się "nierozwiązywalnej sprzeczności, nieusuwalnym paradoksie. Z jednej strony - tylko "postawa wyprostowana", odmowa udziału w samozniewoleniu, kłamstwie i zdradzie jest w stanie ocalić nasze człowieczeństwo; <gap> Z drugiej strony - nie ma absolutnie żadnej gwarancji, że postawa ta przyniesie jakikolwiek "realny