przede wszystkim te sztuki, do których autor wprowadził dla niej napisane role.<br>Pierwszym przedstawieniem Harela w Porte-Saint-Martin był dramat Aleksandra Dumasa Richard Darlington (i był to zarazem debiut romantycznego dekoratora, Charlesa Séchan, ucznia Cicere'a, związanego potem stale z teatrem romantyków - tworzył dekoracje do sztuk Delavigne'a, Dumasa, Hugo, de Vigny). I potem ton teatrowi nadawały sztuki Dumasa; największym sukcesem początku lat trzydziestych była La tour de Nesle, oczywiście z panną Georges w roli okrutnej królowej. W oczach krytyków i publiczności była to scena prawdziwie romantyczna; z myślą o Porte-Saint-Martin Słowacki pisał po francusku Beatrix Cenci, a Mickiewicz Konfederatów