z bratem z tzw. dobrego domu, a ponadto miałem w tym czasie buzię świętoszka, a takie dzieci przecież nie kradną.<br>Wrzało w sierocińcu parę dni. Sprawa jak gdyby zaczynała się wyciszać, gdy wezwano mnie do siostry Laurentowskiej, przełożonej zakonu. Gdy poszedłem do niej, była tam już Krysia Podmokła, siostra Maniusia. W mig zrozumiałem swoją sytuację. Wiedziałem, że wszystkie kłamstwa będą bezcelowe. Wyrok wydany przez siostrę przełożoną był precyzyjny i zrozumiały: "Opuścisz w ciągu trzech dni sierociniec. W ciągu tych trzech dni jesteś zwolniony z wszystkich prac na terenie sierocińca".<br>Gdy krytycznego trzeciego dnia wróciłem ze szkoły, przed klasztorem stało parę niemieckich