Brodawki nitkowate (ryc. 56) stanowią główną masę wszystkich brodawek i są rozmieszczone równomiernie na całej powierzchni grzbietowej języka. Mają one kształt nitek najdłuższych w części środkowej języka, gdzie są zwrócone ku tyłowi. Brodawka składa się ze zrębu łącznotkankowego wytwarzającego uwypuklenia zwane brodawkami wtórnymi, który jest pokryty nabłonkiem wielowarstwowym płaskim. W części wierzchołkowej brodawki powierzchowne komórki nabłonka rogowacieją, dzięki czemu brodawki nitkowate odgrywają rolę mechaniczną przy pobieraniu i rozdrabnianiu pokarmu. Szczególnie duży stopień rogowacenia nabłonka występuje u kota, u którego powstają w ten sposób tzw. zęby rogowe języka. W zwierząt niektórych gatunków (koń, koza, świnia) brodawki nitkowate mają postać cienkich rogowych wyniosłości