o swym faktycznym pochodzeniu i stają wobec pustki niewiadomej przeszłości.<br> Ta zmiana stosunku Hanny Krall do rzeczywistości jest szczególnie wymowna, gdy się pamięta, że stosunkowo niedawno, jak nikt z omawianych prozaików, była ona zaangażowana w dokumentowanie najświeższej aktualności. Prezentowała nowych bohaterów historii, od znanych w skali całego kraju jak Anna Walentynowicz (Ludzie może i nie są źli) lub regionu jak Wiktor Kulerski (Ojcowie i synowie) do znanych w skali zakładu (Trudności ze wstawaniem).<br> Problematyka pamięci zbiorowej i indywidualnej, problematyka pisania w perspektywie pamięci stała się dość nieoczekiwanym zwieńczeniem tego przyśpieszonego myślenia o historii, które zostało spowodowane natłokiem wydarzeń o historycznej randze