Kościół wymaga jednak, aby przyjąć go nie tylko w stanie idealnym, ale również takim, jakim jest w swojej codziennej kenotycznej rzeczywistości. Dotyczy to przede wszystkim jego służby - trudnego trwania w "postaci sługi" na wzór Chrystusa. Jest to już jednak drugie oblicze kenozy - dobrowolnie przyjętej, świadomie realizowanej jako zadanie i posłannictwo. Wczesne chrześcijaństwo dokonało radykalnego przewartościowania pojęcia panowania w odniesieniu do osoby i życia Jezusa. Uznało za swojego Pana i Króla Tego, którego życie oddane było bez reszty służbie dla drugich i który samego siebie wydał za wszystkich. Ten, który z powodu dobrowolnie przyjętej niemocy został na krzyżu wydrwiony i zabity przez