interesująca. Czytałem tam eseje Juliusza Eski. Pamiętam esej o kulcie maryjnym - krytyczny; o modelu Polaka-katolika - krytyczny. Ta eseistyka wychodziła naprzeciw mojej potrzebie krytycyzmu. Ale poza &lt;name type="tit"&gt;Więzią&lt;/&gt; nie dostrzegałem w polskim Kościele nadmiernej skłonności do autokrytycznej refleksji.&lt;/&gt;<br>&lt;who3&gt;.: Warto jeszcze wrócić do sprawy Nowenny, bo ona się z tym wiąże. Mianowicie Wielka Nowenna to były między innymi plany kazań. Na każdy tydzień mieliśmy zadany inny temat. Przyjęliśmy to planowanie z pewnym sceptycyzmem. Wcześniej nic takiego nie było. Kiedy Kuria rozdała opracowany przez Prymasa plan, księża zaczęli się trochę buntować, bo przecież w każdej parafii są różne lokalne problemy, których pominąć nie można