z wewnętrznej kieszeni zwitek banknotów i wręczył go swojemu rozmówcy - i zostawisz mu tych kilka marek. Daj mu tę forsę i nic nie mów - wyrysował w śniegu znak nieskończoności. - Dobrze się spisałeś.<br>- Nie chce pan radca wiedzieć, co zrobili z tą świnią?<br>- Oni? Oni byli tylko narzędziem w moich rękach.<br>Wirth schował pieniądze i uważnie spojrzał na radcę.<br>- To narzędzie wymknęło się panu trochę spod kontroli.<br>Radca podał rękę Wirthowi i ruszył w stronę Teatru Miejskiego, którego rozmazane światła promieniały w śnieżnej mgle. Wielkie afisze rozwieszone na filarach zachęcały do obejrzenia Wagnerowskiego Tannhäusera, z którego dochód miał być przeznaczony na cele