r. Współpraca w tym okresie nosiła raczej charakter działania na rzecz sojuszu robotniczo-chłopskiego. Dunin-Wąsowicz problem sojuszu przedstawił na przykładzie współpracy między PSL a PPSD, rozpatrując ją pod kątem podziału sfery wpływów.<br>B. Radlak większą część swego przemówienia poświęcił sojuszowi robotniczo-chłopskiemu w czasie rewolucji 1905-1907 r. Dr. Wł. Góra ustosunkował się do problemu etapów kształtowania się sojuszu robotniczo-chłopskiego w warunkach Polski Ludowej w latach 1944-1960. Jego zdaniem, w Polsce Ludowej można wydzielić kilka wyraźnie zarysowujących się etapów utrwalania sojuszu robotniczo-chłopskiego. Etap I: lipiec 1944 - lipiec 1945 r., w którym przeważały elementy współpracy w ramach nakreślonego