księcia wniesiono do foyer, ale arcybiskup Paryża jako warunek pojawienia się w tym przybytku rozpusty dla udzielenia księciu ostatnich sakramentów zażądał, by natychmiast potem zburzono gmach; i tak się stało. Opera dzięki temu zyskała budynek przy ulicy Le Peletier, w którym funkcjonowała aż po lata siedemdziesiąte XIX wieku.<br>Po premierze Wolnego strzelca (1828) nastąpiły kolejne "romantyczne" spektakle, z zachwytem witane przez paryżan. W tym samym roku wystawiono Niemą z Portici Aubera (do libretta Scribe'a i Delavigne'a: spektakl wyróżniał się wprowadzeniem na scenę ludu i bardzo efektowną scenerią - burze, wybuch Wezuwiusza - a także wtopieniem w tekst scen baletowych, które we wcześniejszych operach nie