Autor książki cieszy się sławą najwybitniejszego wśród żyjących filozofa religii. Na sławę tę składają się dwie podstawowe cechy charakteryzujące pisarstwo Platingi: oryginalność i spójność prezentowanych wizji. Problematyką podejmowaną przez Platingę w tej opublikowanej po raz pierwszy dwadzieścia lat temu książce jest próba stworzenia teodycei, czyli takiego rozumowania, które wyjaśniałoby istnienie Wszechmogącego Stwórcy z istnieniem w świecie zła. Historycznie zmagali się z <orig>teodyceą</> myśliciele tak wybitni, jak A. Augustyn, G. W. Leibniz czy I. Kant i in. Wszystkie znane nam z przeszłości rozumowania nie wydają się przekonywające stąd podjęcie zagadnienia na nowo przez A. Platingę, który zaopatrzony w precyzyjne instrumentarium współczesnych nauk