mu nawet w obliczu śmierci, gdy wykonawcę wymiaru sprawiedliwości powitał koleżeńskim pozdrowieniem: ťJak się masz, Maciuś !Ť". Pisano wreszcie zgoła inaczej, na smętną nutę: "Osławiony Komisarz wstępował obojętnie na stopnie szubienicy, bodaj czy nie z westchnieniem ulgi, jak człowiek ciężką drogą wielce utrudzony".<br>- Więc go za tego jubilera powiesili?<br>- Nie tylko... Wydały się potem różne sprawy. Za wszystko Maciejewski na Komisarzu rękę położył. Cały na czarno wyszedł do niego, w cylindrze i rękawiczkach, rękawiczki potem &lt;page nr=186&gt; pod nogi mu cisnął. Elegancko, można powiedzieć, powiesił... Czytaj pan dalej.<br>Z dalszych wycinków wynikało, że ostatniej nocy Komisarz sporządził testament. Tu wszystko mniej więcej się zgadzało. Porozdawał