Typ tekstu: Książka
Autor: Kuriata Czesław
Tytuł: Spowiedź pamięci, próba światła
Rok: 1985
czuję się świetnie - odpowiadam siląc się na swobodny, lekki ton.
- Przepraszam, myślałam... Dobrej nocy, pani profesor...
Znowu lekki skrzyp drzwi i siostra już odfrunęła.
Tylko ona jedna nie może słowa powiedzieć, żeby nie użyć zwrotu "pani profesor".
Jestem wściekła, kiedy mnie tak tytułuje, ale nie mogę jej przecież tego powiedzieć.
Wymawia to swoje "pani profesor" z szacunkiem, prawie z namaszczeniem.
Jest najstarsza, najcichsza ze wszystkich sióstr.
Podobno ma dużą rodzinę; najmniej właśnie o niej wiem.
Wydaje mi się, że ona ma też najmniej pretensji do świata, więc szczęśliwsza jest chyba od innych.
Powiem jej któregoś dnia, jak mnie denerwuje to ciągłe
czuję się świetnie - odpowiadam siląc się na swobodny, lekki ton.<br> - Przepraszam, myślałam... Dobrej nocy, pani profesor...<br> Znowu lekki skrzyp drzwi i siostra już odfrunęła.<br> Tylko ona jedna nie może słowa powiedzieć, żeby nie użyć zwrotu "pani profesor".<br> Jestem wściekła, kiedy mnie tak tytułuje, ale nie mogę jej przecież tego powiedzieć.<br> Wymawia to swoje "pani profesor" z szacunkiem, prawie z namaszczeniem.<br> Jest najstarsza, najcichsza ze wszystkich sióstr.<br> Podobno ma dużą rodzinę; najmniej właśnie o niej wiem.<br> Wydaje mi się, że ona ma też najmniej pretensji do świata, więc szczęśliwsza jest chyba od innych.<br> Powiem jej któregoś dnia, jak mnie denerwuje to ciągłe
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego