pewnym czasie najzdolniejsi i najbardziej rokujący studenci wyróżniani być mogą stypendiami. Jedyną wyższą uczelnią teatralną w kraju (zamiast obecnych bodaj czterech) powinien być Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej - kształcący wspólnie reżyserów i aktorów. Miałby on za zadanie - obok szkolenia ogólnego - przede wszystkim szkolenie warsztatu aktora, przygotowanie go do wszechstronnych zadań scenicznych. Wzorem działania i programu winien tu być przedwojenny PIST, w którym wykładali najznakomitsi i najbardziej doświadczeni aktorzy i ludzie teatru - bez żadnych stopni naukowych. W ogóle wszelakie stopnie naukowe - tak dla absolwentów jak i wykładowców - znieść należy nieodwołalnie; całkowitym nieporozumieniem jest produkowanie magistrów, doktorów, adiunktów i docentów z twórców, którzy legitymować