nędzarzy swe rodziny. Nad miastem zawisła zaraza, a one tkwią tu koło obcych mężczyzn, wysłuchują ich zwierzeń, przechwałek, wreszcie pary zaczynają się rozchodzić na posterunki kupionej miłości.<br> Potem można się będzie ubrać i trzeba śpieszyć do ogonka. Całą noc stoją tu ludzie przed punktami szczepień. Tłusty Bob gra na swej Zaczarowanej Trąbce, z lotniska z hukiem odlatują odrzutowce, na barłogach nękani robactwem przewracają się nędzarze, śniący o miseczce ryżu, która może będzie jutro, a może dopiero pojutrze. Ludzie stoją w ogonkach, czekają na szczepienia. Szerokie bramy zawężono zasiekami z drutu kolczastego. Podpatrzonym u rosłych Szkotów miarowym krokiem Chińczycy z kolonialnej policji