centrum wiru na obszarze rzędu długości koherencji, która w nadprzewodnikach II rodzaju jest znacznie mniejsza niż głębokość wnikania - efektu tego nie ma w teorii relatywistycznej). <br>Rozwiązanie Abrikosova-Nielsena-Olesena opisuje omawiane już w poprzednim <br>paragrafie (lagranżjan (6.88)) naładowane pole skalarne z lokalną symetrią U(1) i potencjałem typu Higgsa: <br>&lt;gap&gt;<br>&lt;page nr=88&gt;<br>Zanim omówimy ogólne rozwiązanie, przyjmijmy tak jak poprzednio, że pole . <br>ma ustaloną długość równą 1/(2.2e.) i zmienną jedynie fazę 2e. (jest to efektywnie przypadek odpowiadający ß &#155;.). Równanie ruchu na Aľ jest wtedy dla znikającego pola elektrycznego dane przez (6.97) <br>&lt;gap&gt;<br>Jeżeli faza . rośnie przy okrążeniu osi z o