środowisku. W pierwszym powojennym roku powody do niepewności dawał np. <name type="place">Szczecin</>, który w ciągu paru miesięcy radziecka komendantura wojskowa "dawała" i "zabierała" Polakom. Niepewność przynależności mogła być jednym z bodźców do sformułowania już w 1946 r. programu zabudowy zniszczonego zabytkowego centrum architekturą współczesną. Pełniący wówczas urząd prezydenta miasta architekt <name type="person">Piotr Zaręba</> - jako autor koncepcji - uzasadniał, że po nalotach "nie zostało nic ze słowiańskiego trzonu <name type="place">Starego Miasta</>. Część ta jest już nie do odbudowy , a więc jedynie do zabudowy całkowicie nowymi domami. Pogląd ten wymaga podkreślenia, ponieważ odbiegał od zasad ogłoszonych w tym samym czasie przez ówczesnego generalnego konserwatora <orig>zaytków</> <name type="person">Jana Zachwatowicza