zeskrobała do dzieżki na dowód, że młodociany włóczęga, żulik niepoprawny, pozbawiony będzie wieczerzy.<br>Później zasiedli jak zwykle do modlitwy, pełni gniewu i zaciętości. Pani Linsrumowa położyła sobie na kolanach dyscyplinę. Słysząc najlżejszy nawet szelest, zaciskała palce na "koziej nóżce", a Dziadzia przerywał czytanie świętej książki. Patrzyli surowo w stronę drzwi.<br>Zegar wybił godzinę dziewiątą, potem dziesiątą. Pani Linsrumowa zawiesiła dyscyplinę z powrotem na ścianie. Dziadzia ukończył czytanie wszystkich pacierzy przeznaczonych na tydzień bieżący. Siedzieli w milczeniu, słuchając łomotu ciem na szybach.<br>- To już koniec - rzekła w którymś momencie pani Linsrumowa. - Zdrowiem tego nie będziemy przypłacać. Niemłodzi już jesteśmy. Należy nam się