non sunt turpia. Podtrzymał wielokrotnie opisywaną i akcentowaną brzydotę bajkopisarza:<br><br>&lt;q&gt;Głowę też miał barzo silną,<br>Oczy wpadłe, barwę czarną,<br>Krótkiej szyje, długoczelusty,<br>Czarnozęby, z wielkimi usty,<br>Szeroki, niskiego wzrostu,<br>Wielkich nóg, miąższego łystu,<br>Z tyłu niezmiernie garbaty,<br>A z przodu lepak brzuchaty.&lt;/&gt;<br><br>Brzydota ciała jest tu znamienna. W tym względzie Żywot Ezopa przeciwstawia się oficjalnym koncepcjom estetycznym: jest w niezgodzie z humanistyczną, klasycystyczną estetyką harmonii i symetrii; jest w niezgodzie z estetykami wieków średnich, które głosiły, że brzydota w doskonałym dziele stworzenia może być rozumiana tylko jako brak piękna.<br>Ezop w sposób przekornie dosłowny wypełnia otrzymane od pana polecenia. Na przykład