interes. A czy nie Pomyślał pan ani razu, że fakt ten może mieć nieziemską naturę?<br>Odpowiedziałem rozdrażniony:<br>- Nie wierzę i nigdy nie uwierzę w świętość biskupa Horzelińskiego.<br>- A jeżeli Kościół w nią uwierzy, również pan ją odrzuci? spytał.<br>Nie panowałem już nad sobą. Zapominając o przestrogach ojca, o przepisach taktyki, a nawet o prostej grzeczności, podniesionym głosem rzuciłem: <page nr=135> - Ależ to nie miałoby sensu!<br>- Albo wręcz przeciwnie, głębszy sens, mój synu. Nieraz przecież mądrości, których się nie pojmuje, wydają nam się głupstwem. Pokory, pokory, mój synu. Pokory i woli, dobrej, najlepszej woli, by zrozumieć niezrozumiałości, które musi pan, które winien pan zrozumieć