Następnie, np. dzięki zawałom skał, misa mogła się uszczelnić, co powodowało przerwanie intensywnego odpływu i ponowne trwałe wypełnienie jej wodą.<br>Problem ewolucji jezior, a szczególnie jej ostatniej fazy, wiążącej się głównie ze zmniejszeniem powierzchni i wypełnianiem misy, jest rozwiązywany na podstawie różnych przesłanek, np. natury geomorfologicznej (jak określenie zasięgu teras abrazyjnych), sedymentologicznej (ustalenie pozycji osadów tak powyżej, jak i poniżej współczesnego poziomu wód), paleobiologicznej (mięczaki, części organiczne, analizy palinologiczne) lub nawet odnoszące się do historii (archeologii). Współczesne nasilenie procesu ewolucji można określić analizując mapy topograficzne (lub tematyczne) pochodzące z różnych okresów albo posiłkując się materiałami będącymi pochodnymi różnych technik teledetekcyjnych. Najpełniejszą