możliwych pomysłów. Dlaczego, oprócz ukazywania górnictwa wyłącznie jako perspektywy na życie, nie uczynić z niego szansy na przeżycie męskiej przygody, w trudnej i niebezpiecznej pracy, a także szansy szybkiego materialnego stanięcia na nogi, z ominięciem paraliżującej niekiedy perspektywy długoletniego dorabiania się. Dlaczego z tą propozycją nie zwrócić się również do absolwentów szkół średnich, ambitnych i inteligentnych?<br><br>Menadżerowie górnictwa, z którymi próbowałem mówić na ten temat, mówili: górnictwo to za poważny zawód na pracę z doskoku. Fachowcem staje się w nim dopiero po pięciu latach! Zapewne mają rację. Ale jeśli po trzech latach szkoły i jednym roku złej pracy zostaje połowa ludzi