wszystko dokonać w warunkach przewidzianych przez tragiczną konwencję. Musi się wszystko rozegrać tak, aby tragedia była spełniona.<br>Wszystko jest więc wewnątrz, w formie - jak w muzyce. Kim jest właściwie aktor racine'owskiego teatru? Jest gestem, sylwetką, głosem, jest właściwie umownym symbolem teatralności. Jest tym, kim dyrygent orkiestry, który rysuje w powietrzu abstrakcyjne linie muzyki. &lt;page nr=98&gt; Aktor rysuje w powietrzu abstrakcyjne linie tragedii. Oto narasta ona, oto przełamuje się, oto zmierza do katastrofy. Krzyk, śmiech, płacz były fałszem, jak obrazy podkładane pod muzykę. Jest pewna znakomita pianistka polska, która grając Chopina pomaga muzyce mimiką i dramatycznymi ruchami głowy - nie wie, że kiedy gra, nie