miecz bądź krótką szablę. Sprowadzani do Polski w początkach XVI w. węgierscy racowie (protoplaści husarii) uzbrojeni byli w szable typu węgierskiego oraz w dodatkową broń sieczną w postaci orientalizowanego węgierskiego miecza przeznaczonego do kłucia. Charakteryzował się on otwartą rękojeścią, prostą głownią jednosieczną i dosyć szeroką - dlatego też zwał się "pallos" (adekwatnie do swej konstrukcyjnej formy), a nie "sablya", czyli szabla. Nazwa tej właśnie broni, poprzez spolszczenie, uzyskała brzmienie "pałasz".<br>Broń ta stosowana była zamiennie z koncerzem - jednakże zawsze przy szabli jako broni podstawowej i niewymiennej z inną bronią sieczną. Dlatego też koncerz ani pałasz nigdy nie wyparły szabli, ani jej nie