w warunkach dekoniunktury. Można po wielekroć przypominać wszystkie błędy popełnione przez partię Leszka Millera, można przypominać afery korupcyjne, rozdawnictwo stołków, flirty z biznesem. Można też przypominać nieoczekiwane nawrócenie się Leszka Millera na liberalizm, będące w istocie tylko uznaniem gospodarczych realiów, a nie ideową schizmą, co jednak dało kolejne atuty jego adwersarzom strzegącym ognia jakiejś utopijnej, anachronicznej lewicowości. To wszystko odbierało oczywiście punkty w oczach opinii publicznej mimo kolejnych operacji oczyszczających partię z ludzi skompromitowanych.<br><br>Gen samozniszczenia działał jednak przez cały czas, gdyż zakodowany został już w momencie narodzin partii. Obrona życiorysów ludzi dawnej PZPR okazała się za słabym spoiwem, gdy tych