kolei za to, że wypreparowując z tekstu poglądy ryzykują "ideologiczne i światopoglądowe uproszczenia" (casus Ryszarda Legutki) i piszą o literaturze tak, jakby jej samo istnienie w języku i lekturze cechowała "całkowita nieproblematyczność".<br> Dyskurs nastawiony na rekonstrukcję światopoglądu autora i na polemikę w tym względzie, bądź wzajemne utwierdzenie się co do afirmowanych wartości nie pozostawał bez następstw. Po pierwsze, były one widoczne w samej retoryce wypowiedzi. W warunkach polityzacji dyskursu sięgano często do słownika militarnego. Już Błoński, zawsze od tego najdalszy, ze zdziwieniem zauważał, że jakby wbrew sobie sięga po wojskową metaforę "odmarsz". W dziewiątej dekadzie używano ich nagminnie: krytyk "walczy o