dumy - usprawiedliwienie winy nie doprowadzonej do końca autorealizacji. <q>"Trwam niby modlitwa..."</> Modlitwa jest prośbą o to, aby się coś spełniło. Modlitwa, którą jestem, jest jednak modlitwą szczególną, rzekłbym nawet - przewrotną: ona spełniać się nie chce, bo "woli być sobą". Wybór i akceptacja samego siebie jako rzeczywistości nie spełnionej i prowizorycznej, akceptacja dokonana wbrew całej prowizoryczności nosi piętno subtelnego heroizmu i jest źródłem poczucia dumy. U Leśmiana jest to oprócz wszystkiego piękne. Ale wbrew temu, co pisze Leśmian, pierwotna kondycja Ja aksjologicznego tylko częściowo odpowiada naturze modlitwy przewrotnej. Nie w tym leży sedno rzeczy, że Ja aksjologiczne spełnić się nie chce, bo