nie tylko w przedstawianiu scenek obyczajowych, lecz, co ważniejsze i co wywoływało szczególne aplauzy, we wprowadzaniu do repertuaru tematów z wielkiej najnowszej historii; na tych scenach gościli wciąż, a czasem naraz w kilku różnych przedstawieniach - i Napoleon, i najważniejsze postacie oraz wydarzenia rewolucji (dobór postaci oczywiście zmieniał się zależnie od aktualnej sytuacji politycznej). Obyczaj natychmiastowego wprowadzania na scenę aktualności zachował się i potem. Można przypomnieć, że już wiosną 1831 roku śpiewano w paryskich teatrach kuplety o powstaniu listopadowym, a późną jesienią tegoż roku wystawiono z powodzeniem dwie sztuki, ogrywające motywy jego upadku oraz dzielności i nieszczęść Polaków.<br>Choć więc teatrów bulwarowych