tym stworzenie wzorców, dopasowywanie do nich obrazów tonów i szmerów z parametrów czasowych, staje się możliwa dzięki zastosowaniu programowania dynamicznego lub innej metody normalizacji czasowej.<br><br>&lt;tit&gt;10.3. DIAGNOSTYKA STANÓW PATOLOGICZNYCH NARZĄDU GŁOSU&lt;/&gt;<br>&lt;tit&gt;10.3.1. Wprowadzenie&lt;/&gt;<br><br>W otolaryngologii i foniatrii od wielu lat obserwuje się coraz powszechniejsze dążenie do wykorzystania akustycznych metod pomiarowych, które umożliwiają w procesie diagnozy obiektywną ocenę głosu w przypadkach patologii oraz śledzenie postępów rehabilitacji podczas leczenia i terapii. Najbardziej bezpośrednimi metodami diagnostyki narządu głosu są: rentgenografia komputerowa, stroboskopia itp. a także systemy bioelektryczne, wśród których najbardziej popularną jest elektromiografia mięśni narządu mowy. Są one na ogół skuteczne